Het kasteel van Wimmertingen, gevuld met verhalen

De hoofdvleugel van het kasteel van Wimmertingen gaat in oorsprong terug tot het tweede kwartaal van de 18de eeuw. 

Er huisden enkele notabele families in de vierkantshoeve. We hebben er een viertal met zekerheid kunnen achterhalen: de familie Princen, de familie Van Den Borne uit Horpmael, de familie Eyben uit Hasselt en de familie Van den Born uit Kortessem. 

In 1829 kwam het goed in handen van Julien de Cecil. Hij was een man van veel aanzien. Zo was hij vanaf 1830 bestendig afgevaardigde van de provincie Limburg. Rond hetzelfde jaar kreeg hij ook het burgemeesterschap van Hasselt opgedragen (1830-1833). Capitaine Anna Maria Theresia Lambertina huwde in 1841 vervolgens met Julien de Cecil. In 1843 verleende koning Leopold I hem de titel van baron. Julien de Cecil bouwde de vierkantshoeve uit tot het neo-classisistisch kasteel van Wimmertingen. 

De dochter van Julien de Cecil en Anna Maria Theresia Lambertina was barones Mathilda Henriette Felicie de Cecil. Zij trouwde in 1871 met ridder de Grady de la Neuville Albert Emile Henri Paul. Albert Henri was doctor in rechten, advocaat en burgemeester van Wimmertingen (1878 tot 1884).

Ook uit dit huwelijk vloeiden kinderen voort. De oudste zoon: Ridder Emile Hippolyte Julien Arthur was burgemeester (1898 tot 1920).  Het burgemeesterschap werd later voortgezet door zijn dochter Ines de Grady, die zo ook de laatste burgemeester van Wimmertingen was (1947-1976).